عباس
سماکار
طرح
سرزمينی
ساخته ام
زيبا
قشنگ
مَلوس
نه
آن دورها
همين
جا در تبعيد
به
اندازه يک کف ِ
دست
ولی
گاهی بزرگ می
شود
خيلی
بزرگتر از رؤيای
تنها و تلخ ِ اتاق
من
البته
شب ها وقت
خواب
و
الا
روزها
همين
قدر است که
روی آن بايستم
باز
يک لنگه پا
* * *